အေမႏွင္႔ေရ

ဒီကမၻာႀကီးမွာ
အေမဟာေရပါ
လူ႔ဘ၀ကုိစေရာက္ျပီး
မ်က္ရည္တစ္စက္ႏွင္႔ ေပါက္လုိက္ကတည္းက
အေမဆုိတာ တုန္လွဳပ္ျပီးသားပါ
ဒါကုိအခြင္႔ေကာင္း ထားျပီး
ငါးဆယ္ေက်ာ္ သားအရြယ္ေတာင္
မ်က္ရည္ေတြခမ္းေခ်ာက္တယ္မရွိဘူးေလ........၊
လုိခ်င္တာတစ္ခုတြက္ ႏြဲဆုိး ဆုိးျပီး
အေမ႔နားကုုိ ေသြးထုိးေပးလုိက္တုိင္း
ငါ႔သား အရဳိင္း မဟုက္ေပဘူးဆုိျပီး
ပီတိလွုဳိင္းတြႏွင့္ ေပ်ာ္ရြင္ေနသူက အေမေပါ့..........၊
တကယ္ေတာ့
မာယာကုိဆရာတင္ျပီး
ငါသာတယ္အထင္ အျမင္ႏွင့္
အေမ႔ခမ်ာ မသိရွာသေရြ႔
ဘယ္လုိေခ်ာင္းေ၀႔လုိက္ရမလဲဆုိျပီး
မသိစိက္အျပည္႔
ေမြးေနသူက သားေလ......၊
လုိခ်င္တာ ယဥ္ယဥ္ႏွင့္ရတဲ႔သားက
ကုိယ္ကုိယ္ကုိ ဧကရာဇ္အထင္ႏွင့္
အေမ႔ရင္ခြင္ကုိမွ     နင္ ေခ်မိေနတာေပါ့
ကုိယ္စြမ္းအားကုိ ဖုံးကြယ္
မိခင္ရင္ခြင္ကုိ ခုိ၀င္လုိက္ရမွ
ဘ၀ႀကီးျပီးျပည္႔စုံမယ္ဆုိေသာ အေတြး
ဒုန္းေ၀းေ၀း စဥ္းစားမိခဲတာေပါ႔..........၊
မသိတရားေတြရင္သန္
အေမ႔ေမတၱာမွန္ကုိ သိလာရတဲ့အခ်ိန္
ေႀကြးသစ္သစ္ေ၀  ေသာအေမ႔လုပ္ငန္းဟာ
ဆုံးခန္းတုိင္ေအာင္ ျပီးဆုံးခဲေပ႔မဲ
မုိက္မဲမွဳ႔ ျပစ္ခ်က္ေတြႏွင္႔အတူ
အုိက္ခမန္းရဲ ငရဲခန္းလုိပူေလာင္တဲသားဘ၀
ေမတၱာစန္းေရရဲ အေႀကြးဇယားေတြ
သားတစ္ေယာက္  အကုန္မဆပ္နဳိင္ေတာ႔ဘူး
အေမ................................................။